Ustalardan Şiirler

Çığlıklarım duyulurdu geceleri pencereden
Üstümü örtmeden uyurdum yıldızlar gibi çıplak
Bedenimde kor alevler vardı derinden gelen
Yalnızca hayalin avuturdu en yalnız saatlerde

Düşlerimde senin düşün vardı bana verdiğin
Özlemimde ellerin vardı tuttuğumda geldiğin
Yüreğimde adın yazılıydı tıpkı temmuz akşamı gibi
Gönlümde ufak bir kırgınlık gittiğin saatlerdeki gibi

Herşeyi bırakmıştım her hayalimi
Herkesten vazgeçmiştim kan bağımdan bile
Bir tek sen mi koparmıştın beni hayattan
Yoksa bir tek sen mi bağlayandın beni hayata

Ağustos ayında açan bir çiçek gibi
Suya hasret toprağa bağlı güneşe susuzdum
Sonbaharda koptun benden
Dökülen yaprak misali hala yerdeyim

Elimde elinden aldığım resmin
Duvarda yanık bir mektup
Şöminede yanan elbiselerin
Ve gazı bitmiş çakmakla kaldım odamda

Çoktan bitmişti bu serüven
Ben neyin peşindeydim
Kime anlatırdım derdimi
Derdim sensizlikti seninki ise beraberlik

Bak ne çabuk ayrıldık gece gündüz gibi
Bak ne kadar uyumsusuz siyah beyaz gibi
Şimdi sen gittiğinde yerde
Ben ise yüreğimin götürdüğü alabildiğine karanlıklardayım