Çok okuyan bilmez, çeken bilir
Az çekmedin şiirlerden.
Bu dünyada
aşk kadar, savaşlar da var
Her insan bir şeyler için savaşıyor
Bize düşen haklının yanında savaşmak.
Bu dünya yer yer barışık olanların dünyası, ne güzel
Ne mutlu barışık olanlara
İnsan, insanla,
Şu, yatağıyla; toprak, suyla
Mavi, gökle; gök, denizle
Çok şey barış içinde
Kardeş ise bir de
Bize düşen bunları küstürmemek.
Eğer ki, sen şairsen ve ben bundan eminsem,
Bir de Atilla ilhan'dan öğrendiysem böyle konuşmayı;
Sorumlusun arkadaş.
O topraktan, o sudan, o gökten, o denizden, o savaştan, o barıştan ve benden
Ve kendinden sorumlusun arkadaş.
Bir gün yakana sarılır; açlıktan ölen insanlar,
O mazlumlar, o gök bulamayan kuşlar, kirlenmiş denizde karaya vuran
Balıklar...
Yakana sarılırlar.
İşte o zaman seni kimsenin
aşkı kurtaramaz.
'Sana o tılsımı veren,
aşklarınızı anlat diye mı verdi,
Hesap ver şair! ' Demezler mi? .
Belki de sana şair demezler.
Bu çok acı değil mi?
sorumlusun şair
en az
aşkın kadar sorunlu dünya..
şen bana, ben sana aşık ölmüşşak, kime ne faydası var?
boşverelim didem, kendimizi kandırmayalım.