Mutluluk sanatıydı; acıya inat sevebilmek,
Aynı sevdanın nefesini çekebilmek.
Sen Meriç nehriydin, ben ise Gediz.
Baharların kokusuna benzerdi nefesimiz.
Umutlarımızda kayboldu acıyla kederimiz.
Ölümsüz sevdayla anıldı yaralı yüreğimiz.
İçimdeki yaraları gülen gözlerimlizle sardık.
Acıya inat hep mutluluklarımızda nefes alırdık
Her nefeste gözyaşlarımızı yüreğimizde yakardık.
Ayrı kentlerde olsakta tek yürekte yaşardık.
Gülen gözlerimizde hep baharları soluduk.
Gözyaşına inat sevdaya " umudu" dokuduk.
Tek bir yürekle acılarımızı sonsuza dek unuttuk.
Islak yüreğimizi güneşlerde kuruttuk.
Hasretin çarkında umuda harmanlandık.
Geceleri gözlerimizdeki ışıkla aydınlandık.
Uçurum olsa da sonumuz ölümüne sevdalandık.
İsimlerimi unutup hep " mutluluklarla" anıldık.
Akan gözyaşlarımızla yıkadık baharlarımızı.
Gülen gözlerimizi derman bilip unuttuk sancılarımızı.
Sevdaya sarılıp kibritsiz yaktık amansız acılarımızı.
Ayrılıklara pes etmeden yaşattık ölümüne sevdamızı.
Mutluluk sanatıydı, acıya inat gülümseyebilmek.
Aynı gözde ağlayıp aynı gülüşte yaşabilmek.
Şairin Sitemizdeki Diğer Şiirleri
Yorumlar
Henüz kimse tarafından yorum yapılmamış.
Yorum Yaz