Meyhanede her gece,
yalnız başıma,
bir hüzün içinde,
kadeh kaldırırken,yitirdiğim yıllarıma.
Kadehler arkadaş,
geceler sırdaş oluyor bana.
Bazen bir kadeh rakıyla,
bazen de,hüzzam bir şarkının bende kalan hatırasıyla,
dalıp giderken maziye,
kadehler arkadaş,
geceler sırdaş oluyor bana.
Zaman sanki bir derya,
meyhane bir tekne,
bense garip bir yolcu.
Yol alıyoruz birlikte,her gece,
bu meçhule uzayıp giden varlık içinde.
Kadehler arkadaş,
geceler sırdaş oluyor bana.
Ömür,zembereği bozulmuş bir saat gibi,
durmak bilmeden ilerlerken.
Bilmediğim bir limanda,
belki,elimde ki son yudumladığım kadehimi bırakıp ta,
bu cefakar dostlara,veda edeceğim son gece,
ne zaman acaba...?
Şairin Sitemizdeki Diğer Şiirleri
Yorumlar
Henüz kimse tarafından yorum yapılmamış.
Yorum Yaz