Ne ahlâk, ne vicdan, ne namus tanır...
İnsaf! Derim, insaf! Derim, el insaf!
Ne Allah'tan korkar, kuldan utanır,
İnsaf! Derim, insaf! Derim, el insaf!
Hakaret diz boyu, saygısız diller...
Utanmaz bir çehre, karanlık eller.
Güllere kelepçe, suskun bülbüller,
İnsaf! Derim, insaf! Derim, el insaf!
Bir yanda, yürekler dağlayan açlar.
Bir parça ekmeğe, aşa muhtaçlar.
Bir yanda kibirli, doyumsuz başlar,
İnsaf! Derim, insaf! Derim, el insaf!
Hak hukuk değersiz, sürünür yerde.
"Kim güçlü, haklıdır" düşüncelerde.
Mazlumlar ah! Eder, adalet nerde?
İnsaf! Derim, insaf! Derim, el insaf!
Düşünce, hoşgörü, uzlaşma bir bir
Göç etmiş; özgürlük, suçludur fikir.
Ruhlarda, zihinde, hayalde hep kir...
İnsaf! Derim, insaf! Derim, el insaf!
Saygının sevginin en temel taşı.
Vicdanın, yüreğin, aklın yoldaşı
Toplum huzurunun, her şeyin başı:
İnsaf! Derim, insaf! Derim, el insaf!
Gözü aç, gönlü aç ruhun şifası.
Olgun insanların zevk ü sefası.
Ve fani dünyanın baki vefası:
İnsaf! Derim, insaf! Derim, el insaf!
Şairin Sitemizdeki Diğer Şiirleri
Yorumlar
Henüz kimse tarafından yorum yapılmamış.
Yorum Yaz