Gönül sevdasının aktım suyuna
Bir değil derdini çektim boyuna
Ben kimseye boyun eğmezdim ama
Sinemde bir gülün dikeni kaldı
Sardı yüreğimi sardı har gibi
Çöktü saçlarıma beyaz kar gibi
Alevi bitmeyen kızıl kor gibi
İçimde hasretin yakanı kaldı
Gazabıyla çektirdiği azaptan
Ateşim kül oldu uçtu ocaktan
Bir
aşk ki aklımı alınca baştan
Bana acıların yıkanı kaldı
Kapısında koydu hanın hancının
Kölesi eğledi bir yabancının
Bir sevda sonunda derdin acının
Tokatını cana çakanı kaldı