"İçine çökerken uzaklar
Tan örsün yüreğini sevdayla..."
Yalnızlık ağladı tanın doğumunda
Üç beş pare top atışıyla.
Nedensiz yandı yürek
Yakamoz pırıltılarında...
Yalnızlık ağladı gün batımında
Uçuverdi saçları bahara doğru
Döküldü saçlarına
Karbeyaz bir aydınlık.
Görünce
aşkın silüetini
Önündeki durgun suda,
Güz aktı gözlerinden
Damla damla ...
Birden
Hiç aşina olmadığı
Sesler duyumsamaya başladı.
Gözlerinden akan Güz
Karıştığı suyla konuşuyordu.
"Her an yüzünü sürdüğün
Ve sonsuz kere öptüğün
Bu toprağa beni de kat.
Sürükle içinde aktığın
Son noktaya..."
Durdu ve
Gözündeki son Güz damlasının
Suya düşmesine izin vermeden kalktı.
Başını papatya gibi
Doluşmuş bulutlara çevirdi.
Aralarından süzülen bir ışın
Son güz damlasıyla buluştuğunda
Yansımayla efsunladı sevdayı.
Duygular candan öte
Yürek sızıltılarıyla kaynamada
Güz akıyordu gözlerinden
Özlenen Kadınlığa....
Işın ERGÜNEY
TÜM KADINLARA...GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN... 08.03.2006
Şairin Sitemizdeki Diğer Şiirleri
Yorumlar
Henüz kimse tarafından yorum yapılmamış.
Yorum Yaz