Gözlerimin yalnızlığını pekiştiriyorum her gece
Seninle
Öfkem bir çığ gibi düşmeye hazır
Ufak bir ses bekliyor senden
Ölüm çınlıyor kulağımda
Kör bir göz bana bakıyor
Beni alıyor senden
Seni arıyorum her yerde
Bedenim sende
Bir ışık seni istiyor
Vücudum donuk
Sen yok oluşum diyorsun
Beni çekiyorsun içine
Ben sen diyorum
zulüm sarıyor etrafımı
gözlerimin yalnızlığını pekiştiriyorum her gece
seninle
karanlıklar bastırıyor
kavga etmek geliyor adamın içinden
bağırmak haykırmak geliyor
seni unutmak geliyor adamın içinden
seni sonsuz isterken
yapraklar yeşeriyor,baharın buruk neşesinde
beni bana döndüreni istiyorum
etraflıca bakıyorum kendime kopuk bir rüzgar oluyorum
ben bir sevda bir ölüm
biliyorum gözlerimin yalnızlığı pekişirken seninle
her gece
sen uzaklarda
b
aşka kollardasın
aklından bir kez olsun geçmem
biliyorum
buna rağmen seni yaşıyorum bende
gözlerini seyrediyorum sesimde
seni kendimden çok hissediyorum
tozlanmış odamda
yalnızlığımızı pekiştiriyorum gözlerinde
seni özlüyorum
sensiz gölgelerde