tüm ışıkların söndüğü bu gece
hatıralara esir ettim kendimi
demir parmaklıklar indi yüreğimdeki sevginin önüne
sen yüreğimde hırçın bir deniz gibisin gönlümün kıyılarına her vuruşunda
biraz daha küsüyorum ben bu hayata
bu gece benimle tüm hatıralar
o büyük
aşktan geriye kalanlar
bir yangının son külleriyiz biz
esen rüzgara yenik düşenleriz
şimdi yüreğim suskun
gözlerin inadıma durgun
gece yavaş yavaş kaybediyor rengini yalnızlığa bıraktım kendimi
hatıraları yükleyip yüreğime
gidiyorum adsız şehirlere
gidiyorum biten geceyle
terk ettiğin sevdamı da alıp
gidiyorum bilinmezliğe
bir daha hiç dönmemecesine