ne zaman kapım çalınsa geldin sanıyorum
sigaram da duman dumansın yanıyorum
beklemenin günlerindeyken yaşamıyorum
nerden düştüm bu
aşka önünde sürükleniyorum
gel vur artık kapıma
*
dermanımı sordum meleklere
ellerimi açmışken göklere
ne güzeldi sensiz yaşam yeryüzünde
bin kez pişman olsam da sende
gel vur artık kapıma
*
üzdümse affet bu derbeder mahsun kalbi bir yerde
seni sevmek infazsız suçum ağlarken tüm şiirlerde
kadersiz yollarda gidiyorum ömrüm şimdi nerde
kafamı vururken duvarlara kopardın sen beni bende
kurbanın olayım gel gülüm vur artık kapıma
*
İZMİR , 13. 08. 2004