Günbegün çoğalır milletin derdi,
Şekva arttı, huzur hitama erdi.
Tarihe baktıkça içim kabarır,
O ne saltanattı, ne günler vardı!
Asyada kükredik, Avrupa ürktü,
Bütün cihanı Türk korkusu sardı.
Çinden Viyanaya sefer eyledik,
Üç kıtaya yaydık bu aziz yurdu.
Kimi Estergondan, kimi Mohaçtan,
Her gün bir seferden dönerdi ordu.
Vatan demek, candan aziz demektir,
Ecdat bu vatanı kanla yoğurdu.
Zalimler diz çöktü, mazlumlar güldü,
Ecdat, altı asra Türk mührü vurdu.
Ne yazık ki, devran döndü tersine
Türk halsiz düşünce düşman kudurdu.
Memlekete bir yel esti batıdan,
Millî değerleri kastı kavurdu.
Kader milletime kalleşlik yaptı,
Zaman nifak ekti, fitne doğurdu.
Bozuldu milletin ağzının tadı,
Hain her gün yeni bir tuzak kurdu.
Fırsatlar kalleşin elinde kozdur,
Düşmanla bir oldu, hep bizi yerdi.
Türkün Türkten b
aşka dostu yok imiş, duy!
Âlemde yalnızlık boynumu burdu.
Hedef, Türk ve İslâm; budur doğru yön
Ey koca Türk, titre ve kendine dön!...