Kader mahkemesindeki ayrılığa açılan son davam
Kimseyi suçlama seninledir bu kavgam
Oysa seninle mutluydum bu fani dünyada
Ruhum hep galipdi ölüme yaşam savaşında
Gözyaşına kıyamazdım, döküldüğü her yer bana mahşer
Sensiz saatler, bağrıma saplanan kanlı hançer
Ve ansızın çekip gittin karanlığa
Takatim kalmadı boynumu büktüm yalnızlığıma
Gidişinle gözlerim ıslak, yüreğim ise toz duman
Her nefesimde ayrılığın umuduma kör zindan
Kader mahkemesindeki ayrılığa açılan son davam
Kimseyi suçlama seninledir bu kavgam
Acımadın, bedenimi diri diri ateşlere attın
Bedenimi kefenlemeden soğuk musalla taşına bıraktın
İhanetin baharında kuruyup çöllere döndüm
Her nefesimde kalleş vefasızlığına süründüm
Güneşimi alıp gözlerimden, beni ayazlara bıraktın
Körpe duygularımı beş kuruşa Azrail’ e sattın
Sana kızgınlığım b
aşkasını sevmen değildi
Sevmedin bari, bu can niye ayrılığa kurban edildi?
Elbet sorulacaktır hain gidişinin hesabı
Amel defterine işlendi ayrılığın sahte sevabı
Gülüşünde bilemedim gözlerinle beni ölüme taşıdığını
Gülü alırken avuçlarından bilemedim dikenin elimi kanattığını
Bir daha sevmesin diye kalbimi taşlara sürdüm
Kazandın artık; ihanetinle karardı bu genç ömrüm
Dönsen de bakma yüzüme; görülecektir bu dava
Vicdanımda hiç bitmeyecek ayrılığında başlayan bu kavga .