Hadi, gürlesin ağzından küfürler
Yağdır nefretinden yağmuru
Sarmaş dolaş sustuğun
belki de geleceği kustuğun
o yalancı sarılışın, senin kadar yabancıymış bana.
Hatırlıyorum da, bir ömrü paylaşmanın heyecanıyla
her
aşkı bize benzetir, her çocuğu sevdamıza büyütürdük.
Oysaki büyütemediğim tekşey, bencilliğine gizlediğin sevginmiş.
Her sen oluşumda,
biraz daha benden sonralarına yaklaşırken
gözlerinden kayan sevdamızın yıldızlarına dilekler tutup,
bitmesin sarılışların diye,
masum sandığım dudaklarına adaklar kondururdum.
Bak, şimdi bir
aşk ölüyor senin yüzünden.
Merhametin kadar ıssız, yaşantın kadar sefil,
görebildiğin kadar kör bir ömre kaybetmişliğinin kefili yaptın beni.
Ve acıların hissesinden yangınıma bir pay, bir kül bıraktın.
Sen gerçeklerin yalancısı, sevdaların yabancısı
Terk etmeyi kar sayma sakın
Bir gün gelir, sevdamın tokadı kalbinde patlar.
Kategoriler
