Ustalardan Şiirler

- 1 -

Sorsam...... bana güler misin
tutup avuçlarımı öper misin, ah deli çocuk der misin
yine sarılsam ince beline, öpsem gül dudaklarından
el ele tutuşsak sessizliğimizi konuşsak, tedirginliğimizi
o garip, o mahzun kuşlarımız uçuşsalar sevinçle
bir Rodrigo dinlesek, bir Beethoven, bir de hüznümüzü
oturup ertelenmiş yaşanmamışlıklarımıza ağlasak

ama neden susuyorsun deli kız

ben ki her akşam kucağımda yalnızlığımla çoğul gözlerine koşardım
seni düşlerimde bırakıp, ağrıyan gözlerimi sana açardım her sabah
yalnızlığımı dağıtırdım hüzün sokaklara, seni bulurdum
yokluğun mısralarımı ağlatırdı, kederimi yazardım
sensizliğin en dayanılmaz yerinde, köpek yalnızlığımda
güvercinler uçurup pencerene kondururdum
ümidim, yaşama sevincimdin, ölümleri bilmezdim
bilmezdim uçurumların derinliğini, kan uykuları bilmezdim
sevgilerin geçici olduğunu, ayrılıkları bilmezdim
en koyu ümitsizliklerde eğilmezdim
örselenmiş çiçeklerdi, orospuları severdim
tulumlu, kanlı başkaldırılar yaşardım
sessiz haykırışlarla sessiz devrimler yapardım
ben ki bu yoksul ellerimle Aylin`li zamanları okşardım
o asi ruhun, o körpe vücudun ölümlülüğüne inanmazdım
en kuytu yerlerini öperdim de utanmazdım
Aylin`li zamanlardan o çekik gözler bir çivi gibi gelir saplanırdı gözlerime
kirpiklerim ıslanır, avuçlarım yanardı
paramparça uykularım çaresizliğim olurdu
intihar kokan denizlere yalnızlığımı asardım
anlamsızlığımı ve anlaşılmazlığımı vururdum ıssız ve kopkoyu karanlıklarda
kendimi alıp kaçardım da çıkmaz sokaklara
aldanmışlığımı ve ihaneti bulurdum
her akşam alacasında saat beşlerde, yorgun bekleyişlerde
tedirgin gözlerin yalancı gülüşlerinde olurdum
o keskin bıçağın soğukluğunu sezer, kahrolurdum
ürkek yalanlar gelir yapışırdı ellerime, yavaş yavaş ölürdüm
Meserret akşamlarında suretimi bulurdum yalancı aynalarda
mısralarım kan ağlardı, yüreğim sızlardı, müthiş kederlenirdim
Aylin`li Aylin`sizliğimi bilmezdin, aniden yaşlandığımı görmezdin
avuçlarımdan tutup öpmezdin, sürgünlüğüme üzülmezdin

oysa sen eskiden böyle değildin

saçlarımı okşardın da gözlerimiz yanardı
o kar beyaz tenini tenime yapıştırıp
dudak dudağa saatlerce uyurduk
kollarımda açardın yediveren gözlerini
tükenmeyen susuzluğumuzu zamana sığdıramazdık
onurlu deliliğimizi derinlemesine yaşardık
ellerimizin izi kalırdı gözlerimizde
ertelenmiş yaşanmamışlıklar, yarım kalmış aşklar yaşardık
korkunç açlıklardı ürkek bakışlarımız
illegal tarihimizde yazılıdır deli coşkularımız
militan başkaldırımız, piç edilmiş gerçek aşkımız

biz ki bütün mevsimlerde, bütün iklimlerde
bütün zamanlarda kanımıza girerdik, sevmekte diretirdik
örselenmiş yüreklerimizi avuçlarımıza koyardık
kıpkırmızı güller açardı avuçlarımızda, ümitlenirdik
ala şafaklarda şanlı bayraklar açacaktık
İstanbul`u sisli köprülere asacak, İzmir`i ateşe verecektik
bütün zamanlara kendimizi koyacaktık
geçmişin ve geleceğin tarihini yeniden yazacaktık
bizsiz dilsizdi zaman; dururdu, akmazdı
anlamsızlığı anlamlandıran bizdik, bilirdik
bizli zamanların bir saniyesi için ölürdük

ama neden susuyorsun deli kız
ama neden ağlıyorsun?