Ad
ın geçiyordu şiirlerimde
Ve her söyleyişimde ismini
Nutkumda düğüm oluyordun
Ve bir gözyaşı oluyordun , isminle düşen
Ben
aşkı hiç yakından yaşamadım biliyormusun?
Aşkım diye sarıldığım beden olmadı hiç !
Öpemedim hiç sevdiğimi , koklayamadım
Söyleyemedim gözlerine bakarak sevdiğimi
Paramparça olmuş yüreğimde
En büyük parçaydın sen
Derdimi anlattığım dostlarımın aklında
bir isimdin sadece sen!
Bağırabilseydim ...
Haykıra bilseydim kuytu karanlıklara
İsminle akan gözyaşlarımı
Yağmur diye yağdırabilseydim üstüne
Beyaz doruklara dikseydim seni
Ve okyanus diplerine gömseydim bedenimi
Bir daha görmemek için
Bir daha duymamak için kapatsaydım gözlerimi...
Ve sen benden habersiz,
Öyle dalgınsın ki hayata
Öylesine körsünki sevdiğim
Yanında senin için ölen beni görmüyorsun...
Yüreğimde taşıdığım bir umut,
Yani sen,Umuduydun bu
aşkın
Ve ben hep sensiz yaşıyordum sevdamı ...
O yüzden bu
aşkın adı umutsuz
aşktı ...
Her ağlamaklı gecemde
İsminden kalan gözyaşlarıyla
Yazdığım bir şiirdin
Hiç sevmesende , sen benim sevdiğimdin
unutmaki ben hala kalpsizin tekiyim,
seni sevdiğimi söyleyemediğim için...