'' Hayat da
bir kahpe kasığı değil mi ?''
Hasreti isa
kıyılarda gemiler kalmadı artık
cehennemde yakılmak üzere hepsi toplatıldı
bu tayfalar nereye sığınır şimdi
Derman / sızıyım
kurs/ağımda biriken çığlıkların
şimdi bir denizde cenabet b/edenini
kirlerden arındırıyor adam
m/artılara el sallıyor kadın
ada/m ibnelere ıslık çalıyor durmadan
gece k/adını haklı çıkarıyor
kadın da adamı
hayatından
gece
akıntıya b/ıraktı ken/dini
kürek/siz/diniz
z/inci/r/lerinizi yok/tan kırıp gel/m/iştiniz
korku/l/arınızı b/ağlayacak can sim/ itlerinizin iplerini
ç/oktan k/esmişti ip/sizler
sevgi/siz/diniz
ve
bir denizi daha kirletmişti
düş/lerin/iz
o deniz ki sevdiğimdir
hiç onu bu ka/dar
güz/el
g/örmemişsinizdir
deniz akıntıya b/ıraktı kendini
yürek/siz/diniz
yine de
sevişmelerden yorgun bedenlerinizle
gün/ah/sızdınız günlerin cehenneminde
yal/an
y/alandınız siz de
şiir/siz/diniz
kitap/sızdım ben de
şimdi bir deniz boğulur içimde
mavisi kararır düşlerde
gecelerinizi s/isle örtmüş
şey/tan/lardınız
sevgi/siz pes/ettiniz
kar/anlık/tını/z
ışıklara y/akın
ateş/ten
uçu/rumları k/ovalarken
kurt/ulurdunuz
gün/ahlardan
zif/iri bir gece geliyor uz/aklardan
gözlerinden
ışıkları sönmüş kentler sızıyor içeri
şimdi
Vietnam'da ölen bir çocuk
büyür gök/yüzünde
hayat da
bir kahpe kasığı değil mi
bir deniz boğulur içimde
benim denizde boğulduğum gibi
yirmi / beş / kasım / iki / bin / dokuz
İsa / İnan
.
Yazarın Notu:
hayat
beni hep özlemlerimin dışına savurdu
aşksız kaldık şu cehennemde
sevdiği tarafından
külüne ateş edilen bir insandım
hedef tahtasında
kalbura çevrilen
seni ne kadar sevdiğimi
hiç bir zaman bilemeyecektin sen
ben mi
ancak öldürerek kutula bilirdin
sevgimden...
İsa İnan
Kategoriler
