Hüzün süzülürken şehvetli gelin edasıyla
Gülüşün göğsümde ihanet gibi kaynamakta
Göz çukurlarımda bilmem ki ne işin var hala
O umarsız o utanmaz pişkin tavırlarınla
Bakarken havadan nem kapan mor menekşelere
Şaşırıyorum yağmurlarla güneşlendiğine
Arsızlık yoktur ecdadın gönül haritasında
Kuyunun suyu anlamlanır Yusuf un yanında
Ayna her zaman yansıtmıyor gerçeği karşıya
Mimiklerin hakikate astar soysuzluğunda
Acıtarak batıyorken gözlerin yüreğime
Acırım şakağına oturmuş acizliğine
Bak gülen ve herkesten çok ağlayan çocuklara
Zannetme ki mutsuzlar annelerinin koynunda
Gurur desem diyemem tohumun irin bir damla
Bilmem ki kibrin ne işi vardır insan olanda
Aynı kaynaklardan beslenemiyorken seninle
Anlayamazsın sen âşık olanlara bir hoş de
Anlarsın sevdanın huyunu kalınca ayazda
Sevgisizlik hayat çukurunu doldurduğunda
Zaafların ağırlığı iner göz kapağına
Heyhat çoğalmıştır kahredici anılarında
Ay karanlıktan sıyrılıp hükmederken geceye
Bir gecede bürünürsün asude hüzünlere
Zühal Z.ÜNLÜ
26.05.09
Şairin Sitemizdeki Diğer Şiirleri
Yorumlar
Henüz kimse tarafından yorum yapılmamış.
Yorum Yaz