Şu kalbime düştü
aşkın cemresi
Dalga dalga oldu, gözün hâresi
Lâkin yoktur yare, vuslat çâresi
Âh u figânım var, ey âşık bülbül!
Ağlarım içimden, yüzüne bakıp
Dolaşırım hergün, ağıtlar yakıp
Bakarım resmine, duvara çakıp
Âh u figânım var, ey âşık bülbül!
Aceba olur mu, bahçemin gülü
Belki bâb-ı kalbi,
aşka sürgülü
Sevmezse çıkarım, sabaha ölü
Âh u figânım var, ey âşık bülbül!
Nigahına mestim, her nazârında
Bülbül gibi ötsem, o gülzarında
Âh Soner'im çıksa, âh u zârında
Âh u figânım var, ey âşık bülbül!
Cemâl-i cânâna madem heyrânım
Ateş-i
aşkından, herdem biryânım
Hâmuş-i ateşe, subhdem giryânım
Âh u figânım var, ey âşık bülbül!
Soner Çağatay 30 Ocak 2011
Kelimeler:
biryân: yanmış
giryân: ağlamak
subhdem: sabah vakti
Hâmuş: söndürmek, sönmek