Hüzün sarayları kurdum,
Gönlümde sana.
Camlarında içli bakışların nakışlı.
Hiçbir şey çare değil,
Sana susuzluğuma.
Bir ayna misali,
Sırladım yokluğunla acılarımı.
Şimdi duygularım,
Yeni açmış yediveren gülü.
Saçlarını hayallerim,
Gecenin siyahında,
Dağınık örgülü.
Gönlümün penceresi,
Şebnemle hem dem;
Camlarında buğu.
Aşıp gel Kaf dağını da,
Doldur hüzün sarayındaki boşluğu.
Sen,
aşkımın maverası,
Hüzün sarayımın melikesi;
Gönül mülkümün tek sultanı,
Ceren soylu ecesi.
Ben, hüznümle baş başayım,
Gönlüm hüzünler ülkesi.
İklimim
aşk iklimi,
Hikâyem devrik şahın bitmeyen efsanesi…
Ankara,24.05.2008
Kategoriler
