Canımsın, cananım; can yoldaşımsın;
Cefanı çekmeyi sefa bilmişim.
Özümden meftunum, gönül aşımsın;
Bela senden ise, şifa bilmişim...
Beni terk edişin yakılışımdır;
Her zerrem peşinden infilak eder...
"Elveda" deyişin, yıkılışımdır!
Kölene reva mı böyle bir keder?
Ne vakit bahtıma gülüverirsen;
Kalbimde çiçekler gülüşecekler...
Ruhuma solmayan gülü verirsen;
Melekler sevgimi bölüşecekler...
Perişan haldeyim yok mu şefkatin?
Mıhlanmış gözlerim, ardın sıra yar!
Kor sinem sadece
aşkınla metin;
Yar, yüreğimi yar; b
aşka yar mı var?
Kavur sızım kavur; yak asılsızı!
Tutuşsun hicranım, delsin bağrımı.
Aşkındır sinemde en asil sızı!
Temennim duymandır gönül çağrımı...
Murat CANBOLAT