Herşey yarım kalıyor, hayatın kanununda
Güzel hayaller kurmak artık eskide kaldı
Ve kendinle başbaşa kalıyorsun sonunda
Su varlık ağacında, insan çürük bir daldı
Güzellikse sadece bir kaç yaprakta nakış
Zaman denilen nehre onu dökecek hakikat
Gülden geriye kalan melankolik bir bakış
O da toprağa gazel gibi düşecek, dikkat!
Aşk diye geberiyor, insan gebersin, bırak!
Bu varlık hiç mi bikmaz nefsin ihanetinden
Kalbler çocuk ruhların elinde bir çıngırak
Hepsi bihaber hepsi bu şeyin kıymetinden
Anlamıyorum Rabb'im, insan denen varlığı
Seni arayanlar yok, bakma semadan yere!
Sessiz bir akşam vakti, dolaştım mezarlığı
Allah diyen bir ruh yok göğsünü gere gere
Aşka tek sen layıksın, insanı bıraktım ben
Kim oluyor bu mahluk ki tapayım cismine
Artık sana bağlıyım; hatta aklen ve kalben
Vallahi hayran kaldım, varlıktaki resmine
S / ÂYE (19:56) 28 / 01 / 2013 / Dortmund / Almanya