Gece aheste çeker sabah na mümkün
Bahara dem yakışmaz sevgili.
Fer-i buse,
Katre-ül gülizarın çehreme düşsün;
Hüsran, berduşun mey-i badesi.
Her ne icap ile sözün lâl olsa
Gülnihal bülbülün dost-u kadim.
Neyleyim
Bir gülü koklamayınca;
Elime sûr dikeni, rengi matemim.
Lahz'a yüzün sürüldükçe yar diye
Hatrın girdabına meal sevin.
Ne bu sine gönül açar nazenin;
Ne rıhlete varır sitem-i nevin...
Sona ermedikte kadri bilinmez ömre
Kim örmüş fecr-i
aşkı hüzn ile?
Sevgili,
Gel kadehte bulsun gül dikeni,
Değsin şavkı neşenin, gülsüz dikene...
ezgi ç.
23.07.2010
Münevver : Aydınlatılmış
Gülizar : Gül yanaklı
Gülnihal: Gül fidanı, gül ağacı
Sine : Göğüs
Nazenin : Nazlı
Rıhlet : Dünya'dan göç etme
Nevin : Yeni
Fecir: Tan vakti, doğuş
Şavk : Işık