gönül geldi
aşk haline
titrek yürek kıpır kıpır
sancılı düşlerim...
kapaklı karanlık ardı özlemlerim
geldikçe dimağa ben inilerim.
dinmez oldu yaş , durmaz da akar
bunlardır benim sevda hallerim
yanar bağrım sızım sızılar
sökülüverir dile gelir dizelerim
özlemin yükünü taşıyamazsa esrarı tinim
bu yaşam gayretini ben neyleyeyim.
güneş erken bakmada nicedir yüzüme
leblerimden damlar oldu siyah inciler
tükenir beyhude varlığa inanmışlığım
gelecek de geçmişe bürünür buncadır
söylenilen söz yazılan kalem ve sıcak toprak
sevdaların ardında gizli hayatlar
bilmemekteyim...
bu ne endişedir bende ki!
nedendir bu bitmez hüzünler?
tozlu raflarda tutamadığım dirilik
bu yaşamışlık benim
ben umudun tam içindeyim....
esra boyoğlu.
Kategoriler
