(LÜTFEN DOSTLAR ŞİİRİMİN HİKAYESİNİ DE OKUYUNUZ..)
Bir gün sohbet ederken,
aşk-dostluk ve de güven
Konuşuyorlar imiş, yokmuş kendini öven
Derken irkilivermiş, bizim
aşk birden bire
Belliki görev gelmiş, gidecekmiş bir yere
İzin istemiş ve de, demişki arkadaşlar
Müsaade edin bana, beni bekler insanlar
Onlara sevgi ve
aşk, dağıtmalıyım biraz
Zor görev beni bekler, aman çıkmasın maraz
İnsanların kalbine,
aşk tohumu ekerim
Onlar beni bulunca, rahat nefes çekerim
Veda ederken ordan, derki; dostluk-güvene
Ben girince kalplere, herkes seven sevene
Beni arar iseniz,
aşk dolu kalplerdeyim
Çağırdığınız anda, koşar yine gelirim
………
Aşk ayrılmış oradan, kalmış iki arkadaş
Dalmışlar sohbetlere, yeniden yavaş yavaş
Bir müddet konuşmuşlar, ordan-burdan ve şurdan
Dostlukta müsadeyle, bilerekten yol yordam
Demişki güven kardeş, benimde gitmem gerek
İnsanlara çıkarsız, köprüler kurmam gerek
Kardeşten öte bağlar, yardımı aşılarım
Sağlam arkadaşlığın, arasında ben varım
Yeniden buluşalım, bir araya gelelim
Yine üçümüz burada, hoş sohbetler edelim
Bir gün beni ararsan, arkadaşlıkta ara
Çıkarsız menfaatsiz, ve dahi gözü kara
İşte o insanların, gönüllerindeyim ben
Bir tek çağırman yeter, koşar gelirim hemen
………
Dostlukta gider iken, ayrılıp usul usul
El sıkışmış güvenle, tabi bu imiş usûl
Güven öylece dalmış, bakmış arkadaşına
Engelde olamamış, gözlerinin yaşına
Dostlukta uzaklaşıp, gözden kayboluvermiş
Güven kalmış orda tek, acıyla doluvermiş
Usulca mırıldanıp, demiş kendi kendine
Siz gidin arkadaşlar, bulunursunuz yine
Sizin yeriniz belli, ve hemde adresiniz
Çağrıldığınız zaman, tez elden gelirsiniz
Siz hiç düşündünüz mü, beni kaybederseniz
Bulmak vede kazanmak, imkansız bilesiniz
Siz siz olun insanlar, güveni kaybetmeyin
Asla bulamazsınız, sakın ha yok etmeyin
Zeki BEKAR
Yazarın Notu:[ kalin ] Sevgili dostlarım…..
Hani bir hikaye var bilirsiniz.
Aşk-Dostluk ve Güven üç samimi arkadaş. Bir gün bir araya gelip buluşup sohbet ederlerken
Aşk aniden kalkmış ayağa ve demişki; arkadaşlar bana müsaade edermisiniz? Benim gitmem lazım. İnsanlar beni bekliyor. Gidip onların kalplerine girmem ve insanların birbirini sevmelerini sağlamam gerekiyor.. Eğer beni ararsanız birbirini seven kalplare bakın. Nerde iki aşık görürseniz bilinki ben ordayım. Çağırdığınız anda gelirim….. Derken bir müddet sonra Dostluk ta müsaade istemiş. Demiş; sevgili arkadaşım benimde gitmem gerekiyor. İnsanlar beni bekliyor. Bende insanlara karşılıksız çıkarsız menfaatsız yardımlaşmayı aşılamak, aralarında kardeş bağından daha sağlam bağlar kurmak için gidiyorum.. Eğer yine sohbet etmek ister ve beni ararsan dostların arasına bak ben ordayım. Çağırdığın anda gelirim. Diyerek o da ayrılmış ordan…. Güven yavaş yavaş uzaklaşan arkadaşlarının ardından üzüntüyle bakmış ve usulca kendi kendine mırıldanmış. “Sizlerin yerleri belli. Arayan istediği zaman sizi bulur. Peki ya beni kaybederseniz…!!!!!
Evet saygıdeğer dostlar…
İnsanlar birbirine olan güveni kaybederse daha bulma ve kazanma ihtimali yoktur. Onun için SAKIN GÜVENİ KAYBETMEYELİM…. [ /kalin ]
Kategoriler
